Risk Appetite en Sunk Cost Fallacy (1)

Een interessante vraag: moet je doorgaan met een project vanwege al geïnvesteerde middelen, of is het beter te stoppen vanwege voortschrijdend inzicht en veranderde omstandigheden? Een klassiek dilemma, zeker als de RvC verdeeld is over de te hanteren criteria. 
 
Risk appetite (de mate van risico die accepteert om doelstellingen te bereiken) bepaalt hoeveel financiële middelen je wilt inzetten en tegen welke onzekerheden je bestand wilt zijn. Balans in risk appetite maakt een gezonde risicocultuur. 
Fallacy: een drogreden, een ongeldige redenering, een denkfout die een argument onlogisch maakt, ook al lijkt het op het eerste gezicht misschien wel overtuigend. 
 
Doorgaan of stoppen?  
Zijn de oorspronkelijke redenen nog geldig? 
Zijn de behoeften en doelen waarvoor het project gestart is nog steeds relevant, of zijn er externe of interne veranderingen opgetreden?  
Voortschrijdend inzicht 
Zijn er nieuwe inzichten die het fundament van het project aantasten? Toets of het oorspronkelijke probleem nog steeds wordt opgelost met deze aanpak. 
Alternatieven en veranderde omstandigheden 
Misschien zijn er inmiddels betere of efficiëntere alternatieven beschikbaar. Zijn de omstandigheden (wetgeving, marktvraag, overheidsbeleid) veranderd?  
Kosten-batenanalyse 
Wegen de toekomstige kosten en risico’s (nog wel) op tegen de verwachte baten? Of is het kosteneffectiever om nu te stoppen in plaats van op een later moment?  
Sunk Cost Fallacy  
Laat je niet leiden door het idee dat reeds gemaakte kosten altijd moeten worden terugverdiend. Dit is een bekende valkuil, en de weerstand hierbij voelen we allemaal tot in onze botten. Toch is dit misschien niet de beste raadgever. En: zelfs als we nu stoppen, zijn er waarschijnlijk waardevolle geleerde lessen. Elk project, ook als het niet slaagt, levert waardevolle inzichten en leerervaringen op voor de organisatie als geheel. Dit versterkt uiteindelijk het innovatieve vermogen. 
 
Verschil van Inzicht binnen de RvC 
De één hecht meer waarde aan innovatie en risicobereidheid, de ander aan financiële discipline en zekerheid. Verschillen van inzicht binnen de RvC zijn waardevol als ze leiden tot een scherpere discussie over de strategische koers en transparantie over risicobereidheid.  
Belangrijke bouwstenen:  
Heldere, vooraf vastgestelde criteria 
Leg vast op basis van welke meetpunten (financieel, strategisch, inhoudelijk) besluiten genomen worden 
Transparante besluitvorming 
Leg argumenten en overwegingen vast. Archiveer deze en ook het denkproces hierover. Zo is de zorgvuldige besluitvorming ook achteraf traceerbaar  
Regelmatige evaluatie 
Door periodiek te evalueren ogv objectieve criteria, wordt het makkelijker om tijdig bij te sturen en blijven de criteria actueel en toekomstbestendig.  
 
De volgende post (2) gaat over het systemisch perspectief bij besluitvorming over doorgaan of stoppen.